چرا آمریکا در1+5 حرف اول را می زند؟(مقاله)

نکته ای که گاه به آن توجه نمی شود، پیدایش و شیوع برخی اصطلاحات و تعبیراتی است که گاهی در افواه می افتد اما در بطون معنایی به غیر از ظاهر است. در تعریف گروه 1+5 میانجیان بین المللی حل مسئله ی هسته ای ایران همین بس که از پنج عضو دائم شورای امنیت ملل، آمریکا، روسیه، چین، بریتانیا و فرانسه   (فاتحان جنگ جهانی دوم) به همراه آلمان تشکیل یافته و از اهداف آن هماهنگی واکنش جهانی نسبت به برنامه ی هسته ای ایران است.

اخیراشاهد مدل جدیدی از مذاکرات تیم ایران با گروه مذکور بوده ایم. لیک سوال این جاست، مذاکره با آمریکا یا1+5 ؟ اگر با1+5 چرا تقابل، دیدار و چالش های تیم مذاکره کننده با همتایان آمریکایی به نسبت بیشتر بوده است؟ و اگر چنین است چرا آمریکا در1+5 حرف اول را می زند؟

قدرت در نظام بین الملل مهمترین عامل تمایز دولت هاست. در دهه های گذشته در عرصه ی نظام بین الملل با پایان جنگ سرد رقابت ابر قدرت ها و منازعات سنتی شرق و غرب خاتمه یافت و با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی زمینه ظهور جهان تک قطبی با سلطه هژمونیک آمریکا فراهم شد. اصطلاح تک قطبی زمانی به کار برده می شود که یک کشور به تنهایی بر ساختار قدرت حاکم باشد. از منظر برخی صاحبان قدرت در ایالات متحده :« آمریکا از قدرت کافی برای اعمال نفوذ و کسب منافع و شکل دهی به سیستم بین الملل برخوردار است و لذا واشنگتن باید قدرت خود را نه تنها برای کسب رهبری جهان بلکه تسلط بر آن به کار گیرد. به عبارت دیگر مداخله ی همه جانبه آمریکا برای استقرار نظمی مبتنی بر هژمون می باشد که به بهترین وجه منافع آمریکا را تامین کند¹.» همانگونه که آمریکا عصاره  ای از تمدن غرب است ایران نیز محور تمدن شیعه و اسلام است حاکمیت بشری در مقابل حاکمیت الهی و ایران قطبی در مقابل با تمدن غربی است. آمریکا در رویارویی با ایران منافع خود را در خطر دیده و به مخالفت با ایرن، اسلام و جامعیت شیعه می پردازد. بر این اساس تمامی برنامه ها و عملکرد های آمریکا در جهت ثبات و حفظ تک قطب بودن و استیلا بر جهان طبق حاکمیت بشری است.

آنچه فوکویاما به زبان می آورد از اهداف آمریکا و جهان غربی خارج نیست. « با بررسی کشورهایی مانند بریتانیا یا ایالات متحده که در زمینه ی صنعتی شدن و حرکت به سمت دموکراسی حرف اول را می زنند می توان یک مدل کلی را مطرح و نشان داد که همه ی کشورها نهایتا از آن تبعیت خواهند کرد².»  بر خلاف پندار عده ای از دولتیان که قائل به دهکده ی جهانی هستند غربی شدن و مدل های غربی و آینده ی لیبرال دموکراسی با حکومت اسلامی و حاکمیت امام معصوم در تناقض است. باید دانست مذاکره با استکبار و کفر مطلق در قاموس اسلام و جوامع اسلامی نمی گنجد، لهذا مذاکره با1+5 مذاکره با پنج قدرت جهانی نیست، طرح پنهانی است برای مذاکره با آمریکا و این حادثه را نباید اتفاقی دانست.

مذاکره به ثمر نخواهد نشست چرا که مستلزم هبوط اسلام و نظام عدل است. اسلام و تئوری اسلامی گرایی نظریه ی بشری نیست بلکه حقیقت همه ی انسان ها و جهان است و غایت تمامی جوامع در حاکمیت اسلام خلاصه می شود. به امید رشد روزافزون اسلام...والسلام. ف. محمدی

................................................................................................................

1-برگرفته از مقاله دکتر نوذر شفیعی

2-پایان تاریخ و انسان واپسین-فرانسیس فوکویاما