سینه زنان دیروز ، بشکن زنان امروز... (مقاله)

سوالی ذهنمان را مغشوش ساخته و سخت در انتظار نمایان شدن سرهای زیربرف هستیم . کجایند آنانی که نقد به دولت را تخریب می دانند در صورتی که مدتی پیش برای تخریب از هر حربه ای استفاده می کردند . سنگ اندازان دولت دیروز و مدعی کمک رسانی به دولت امروز ، آتش بیار های دعوا های حزبی و جناحی دیروز و امر کنندگان به اتحاد مردم و جناح های سیاسی امروز ، کسانی که عده ای را کاسب تحریم می نامند و خود از قماش کاسبان تحریم هستند . کجایند آنانی که دیروز یقه چاک می کردند و رنگ هایشان به سان لبو فروش پایین شهر می شد و فریاد هیهات سر می دادند؛ حال در کدام سوراخ موش ها هستند که شده اند کر شنوا و لال تبریک گوی . صدای هلهله ی توافق را می شنوند لیک نقض فرامین رهبری را نه . هم آنانی که داعیه داران قلب به درد آمده ی امام زمان دیروزند و بشکن زنان صف اول مذاکرات امروز .

 میدان مبارزه دشمن شناس می طلبد ، مردی از جنس کوخ نشینان که تا آخرین لحظه با آرمان های امام هم پیمان بماند ، مردی از جنس دیروز .

کسی که دم از مذاکره می زند یا الفبای غیرت را نمی داند و یا الفبای سیاست را . و انتظاری نیست از خواصی که پشت حسین(ع) را خالی کردند و امروز پشت سید علی. اما بدانند که چه بی سواد خطابم کنند، چه دروغگو و چه جریان انحرافی ، آمریکا ی شیطان بزرگ، برایمان فرشته نمی شود . توافق از برای تب تبریک ندارد ، دست دوستی استکبار را فشردید و پس از شامورتی بازی ها و تجاهل هسته ای، جشن وپایکوبی را به جامعه پمپاژ می کنید اما دریغ که اماممان خوشبین نباشد شادی برای امت رنگی ندارد . آیا نامه ی علی به مالک گویای همه چیز نیست !؟

توافقنامه ای که از نظر شما برد است از نظر ما ترکمنچای . توافق برای ما عدول از خطوط قرمز است و خط قرمز خون احمدی روشن هاست. خطوط قرمز محدودیت های هشت سال و ده سال است ، موکول کردن اجرای تعهدات طرف مقابل به گزارش آژانس ، لغو تحریم ها منوط به اجرای تعهدات کشورمان ، عدم لغو تحریم های اقتصادی ، مالی و بانکی هنگام امضای توافقنامه است .

درد دارد نقض فرامین ولی امرمان و نمک را بر زخم توافق، افاضات جدیدی می زند که نمیدانیم امت را به سخره گرفته اند یا فهمشان قدر امضای توافق است . اگر تحول از برای مدیریت صحیح بود پس چوب حراج به جریان هسته ای از برای روی ماه بی بی اشتون است! و به راستی ما نفهمیدیم عکس مصدقی که تمام مصیبتش آمریکا بود در کنار آقای به اصطلاح معدودی امیر کبیر ، چه نقشی داشته است !؟  آری تنها آنانی تا آخر خط با امام می مانند که درد فقر ، محرومیت و استضعاف را چشیده باشند. تنها ده ضربه ی شمشیر تا شنیدن فریاد لااله الاالله در کاخ سفید فاصله داشتیم « در صورت دستیابی به تفاهم توانایی ادامه ی تحریم ها را نداشتیم ¹.» و در آخر بشنوید از یک من حزب اللهی که اگر ارداه کنیم چشم هایی را که کرسی ولی امرمان را نشانه رفته است به زیر لگام هایمان می کشیم باشد که نظاره گر عدل و بهار باشند . والسلام

................................................................................................

1.اوباما، مصاحبه با نیویورک تایمزدر23/4/94